Reprint of the original, first published in 1864.

Książka dr Doroty Kamińskiej-Jones pomyślana została jako analiza wizerunków kobiet stworzonych w złożonej przestrzeni kontaktu indyjsko-brytyjskiego, jaki zachodził od początków wieku XVII do połowy XX w., ze szczególnym uwzględnieniem prac pochodzących z drugiej połowy XVIII w. i wieku XIX. […] Autorka łączy w rozprawie warsztat historyka sztuki z metodologiami stosowanymi w szeroko pojmowanych badaniach kulturowych, w tym przede wszystkim odwołując się do dyskursu postkolonialnego i feministyczno-genderowego. Prezentowane analizy zostały starannie osadzone we właściwym im kontekście historycznym i społeczno-kulturowym, dając wyraz pogłębionemu rozumieniu analizowanych przedstawień. […] Decyzja dotycząca wyboru takiej właśnie perspektywy badawczej okazała się jak najbardziej właściwa, pozwoliła bowiem na optymalną realizację zakładanych celów. Jej rezultatem jest niezwykle interesująca rozprawa o interdyscyplinarnym charakterze. Za pośrednictwem analizy wizerunków kobiet oferuje ona nowe spojrzenie na sztukę i kulturę indyjską oraz brytyjską okresu kolonialnego, odkrywając złożoną rolę kobiet w procesie kolonizacji. […] Stosownie ilustrowany tekst jako całość czyta się z wielkim zainteresowaniem, po prostu (!) jako dobrze napisaną książkę, co wcale nie jest regułą na polskim rynku wydawnictw naukowych. […] Cechuje ją wysokiej próby wartość naukowa, będąca rezultatem dużej wnikliwości i staranności Autorki w zgłębianiu badanego tematu, zarówno w zakresie dzieł sztuki, jak i bardzo obszernej literatury przedmiotu. Ma również nieocenioną wartość poznawczą, tak istotną w czasach zglobalizowanej, natężonej wymiany myśli i różnych form ludzkiej działalności, w tym właśnie sztuki, w warunkach, gdy nie tylko w naszej części świata nadal wyraźnie odczuwalny jest niedostatek wiedzy na temat kultur pozaeuropejskich w ogóle, a tradycji artystycznych w szczególności. Omawiana praca z całą pewnością będzie służyła wyrównaniu tych naukowych zaniedbań. Z recenzji prof. dr hab. Danuty Stasik

In the early decades of the 19th century, Indigenous Australians suffered devastating losses at the hands of British colonists, who largely ignored their sovereignty and even their humanity. At the same time, however, a new wave of Christian humanitarians were arriving in the colonies, troubled by Aboriginal suffering and arguing that colonists had

Drawing on a wealth of material from children’s periodicals from the Victorian era to the early twentieth century, Kristine Moruzi examines how the concept of the charitable child has been defined through the press. Charitable ideals became increasingly prevalent at a time of burgeoning social inequities and cultural change, shaping expectations that children were capable of and responsible for charitable giving. While the child as the object of charity has received considerable attention, less focus has been paid to how and why children have been encouraged to help others. Yet the ways in which children were positioned to see themselves as people who could and should help – in whatever forms that assistance might take – are crucial to understanding how children and childhood were conceptualised in the past. This book uses children’s print culture to examine the relationship between children and charitable institutions in the nineteenth and early twentieth centuries and to foreground children’s active roles.